Kasabihan Tungkol Sa Kalikasan

Kaguruan.Com – Sa likod ng kanyang mahiwagang kagandahan, itinuturing ng mga sinaunang Filipino ang kalikasan bilang isang dakilang guro at kaibigan. Ang likas na yaman ay naglalaman ng mga lihim at payo na kumakalinga sa ating mga puso at isipan. Sa bawat huni ng hangin at huni ng ibon, tila ba may mga kwentong naghihintay na masalaysay sa ating mga isip. Sa mundong ito na puno ng misteryo at karunungan, binibigyang-buhay ng mga kasabihan ang diwa ng kalikasan.

Sabi nga, “Ang puno ay hindi matitinag sa bagyong humihipo lamang, ngunit ang matibay na puno ay yumanig din sa masalimuot na landas ng panahon.” Ang mga payo ng kalikasan ay parang isang aral ng buhay na nagpapahayag ng diwa ng pagtitiwala at pagkakaunawaan, nagbibigay-daan sa pag-unlad ng tao at kalikasan sa isang magandang awit ng

15 Kasabihan Tungkol Sa Kalikasan

1. Bilog ang mundo, kaya’t pangalagaan ang bawat sulok nito. Ang pagmamahal sa kalikasan ay yugto ng pagmamahal sa sarili.
2. Ang puno’y hindi lang anino, kundi itinatagong gurong tahimik. Sa bawat dahon, may kwento ng pag-asa at pag-unlad.
3. Higit pa sa gintong tagumpay, ang masusing pangangalaga sa kalikasan. Ito ang kaharian ng buhay na hindi nasusukat ng yaman.
4. Tulad ng hangin, ang kalikasan ay buhay na humahalik sa ating pisikal na kaharian. Sa pagrespeto, tayo’y nagiging isang diwa sa hangin.
5. Sa dilim ng pagkakamali, may ilaw ang kalikasan. Walang kagubatan ang iniwang mapanira kung tunay nating alagaan.
6. Ang ulan ay pag-iyak ng langit, hindi para saktan, kundi para mapabuti ang mundo. Sa bawat patak, may pag-asa at pagbabago.
7. Tulad ng bulalakaw, ang kalikasan ay bihirang kaganapan. Ang kaharian nito ay puno ng mga pangarap at inspirasyon.
8. Sa paglipad ng oras, nagbabago ang itsura ng kalikasan. Subalit sa bawat pagbabago, makikita ang ganda ng pag-iral.
9. Ang kalikasan, parang musika, may sariling tono at ritmo. Ang pagkakaisa sa kanyang awit, susi sa pagkakaroon ng makulay na buhay.
10. Ang pag-aalaga sa kalikasan ay hindi pamana, kundi obligasyon. Walang mayaman o mahirap sa mundong ito, lahat ay may bahagi sa pangangalaga.
11. Sa pagpapakita ng malasakit sa kalikasan, naghuhulma tayo ng mas makatarungan at masagana na kinabukasan.
12. Ang pagiging makakalikasan ay hindi lang sa kilala, kundi sa ginagawa. Ang simpleng gawain ng pagtatapon ng basura, nagtataglay ng lakas ng pagbabago.
13. Sa bawat halik ng araw, bumabalik ang pag-asa. Ang kanyang liwanag ay tanda ng pag-asa at panibagong simula.
14. Ang pagpapahalaga sa kalikasan, tanda ng kahusayan ng isang bayan. Sa bawat lupa at ilog, natatag ang kasaysayan ng kaharian.
15. Ang kalikasan ay pintura ng ating pagkakaisa. Sa iba’t ibang kulay at anyo, tayo’y nagiging isang masalimuot at magandang obra.

Pagtatapos: Ang Tinig ng Kalikasan

Sa pagtatapos ng paglalakbay sa kaharian ng kasabihan tungkol sa kalikasan, tayong mga tagapakinig ay iniimbitahang maging gabay ng mga aral na itinuro ng ating kalikasan. Huwag natin kalimutan ang mga salitang bumabalot sa ating kamalayan, “Ang tao ay bahagi lamang ng buong pagsasanib-pwersa ng kalikasan.” Sa pag-unawa at pagmamahal, maaari tayong maging tulay sa pagpapahayag ng kahalagahan ng pangangalaga sa kalikasan, upang sa hinaharap, ang mga susunod na henerasyon ay makinabang din sa ganda at yaman nito.

Sa paglisan, isang hamon ang iniwan sa ating lahat: ang maging bantayog at mananagot sa pangangalaga ng kalikasan. Ang pagiging tapat na tagapagmana ng mga kasabihang ito ay isang malaking hakbang patungo sa mas maayos at masaganang hinaharap. Maaaring masalamin ng ating mga kilos ngayon ang ilaw ng pag-asa, upang ang bawat hakbang na itinatanim natin ay maging halaman ng tagumpay para sa ating kalikasan. Sa pagkakaisa at pagmamahalan, tayo’y magsilbing huwaran sa pag-unlad na may pagrespeto sa yaman ng kalikasan. Ito ang ating bahagi sa dakilang paglalakbay ng buhay, kung saan ang kasabihan ay hindi lang mga salita, kundi isang matamis na alaala ng pagmamahal at pag-aalaga sa ating tahanan sa mundo.