Sa himig ng Unibersidad ng Santo Tomas, si Placido Penitente, isang binatang taglay ang pangalan ng kasalanan, humahakbang sa ikaapat na taon ng kanyang pagsasanay. Ngunit, ang kanyang puso’y dibdibin ng lungkot, anumang oras ay tila may anino ng paalam.
Isang linggo bago ang bakasyon, dumalaw ang kanyang ina, nagluksa’t nagmakaawa, siling, “Sundan mo ang landas ng karunungan, anak. Isara mo ang yugto ng kaharian.” Ngunit si Placido, may bangis na tumanggi, nag-isip ng pagtatapat, “Dahil sa mga kalahi sa Tanawan, aking buhay ay masalimuot.”
Sa isang magandang umaga, ang kanyang tahimik na buhay ay biglang nagbago. Si Juanito Paelez, isang anak ng panginoong Kastila, lumitaw, dahilang sumilayt ng diwa, at dumapo sa kanyang balikat. “Kaibigan,” aniya, “ang aking pagbisita’y kapana-panabik na kabanata ng kasiyahan.”
Sa unang pagtatagpo ng dalawang landas, naglapat ang mga mundo ng magkaibang mundong bumabalot sa Unibersidad. “Saan ang daan mo sa karunungan?” tanong ni Paelez, may halong intriga. “Ah, si Padre Valerio, sa kanyang mga palad ako napadpad, sa ilalim ng malamlam na kaharian ng kaalaman,” sagot ni Penitente, na taglay ang lawak ng palad.
Sa pag-ikot ng usapan, nasilayan ni Paelez ang kahinaan ni Penitente sa leksyon. “Wala kang kaalaman tungkol sa aking leksyon,” bulalas ni Paelez, may pag-aalab. Isang gabi, inimbitahan si Penitente ni Paelez sa isang lakbay, subalit bumabalik ang bukang-liwayway ng pananampalataya ni Penitente, itinutol ang imbitasyon.
Sa pag-ikot ng mga oras, ang kuwento ni Placido Penitente ay umikot, isang alitaptap na nagbigay liwanag sa kalungkutan ng isang naglalakbay na isipan.
Aral – Kabanata 12: Ang Pambansang Kamalian
Ang pamahalaan, sa ilalim ng ulap ng kapangyarihan, ay madalas na lumalabas na abusado at sakim. Ito’y parang nangunguna sa paligsahan ng kamalian.
- Pagsasaliksik sa Pang-araw-araw na Buhay: Kahit na ito’y misteryoso, ang bawat hakbang ng pamahalaan ay may epekto sa pang-araw-araw na buhay ng mga mamamayan. Ang kakulangan ng pakikipag-ugnayan at pagkakamali sa proseso ay nakakaapekto sa buhay ng marami.
- Kaharian ng Kapabayaan: Kabanata 12 ay naglalarawan ng kaharian ng kapabayaan kung saan ang mga nasa kapangyarihan ay nagiging bulag sa pangangailangan ng kanilang nasasakupan. Ang di-pagkakaintindihan sa pangangailangan ng mga mamamayan ay humahantong sa krisis at paghihirap.
- Pag-usbong ng Kamalian: Sa harap ng pagtaas ng kamalian, napakaraming pagkakataon ang nawawala para sa tunay na kaunlaran. Ang Kabanata 12 ay nagsisilbing paalala na ang pagsikil sa edukasyon at pagtutok sa sariling interes ay naglilikha ng kalakaran ng kamalian.
Talasalitaan – Kabanata 12: Ang Malupit na Salamin
- Kapangyarihan: Ang pagtitigil sa pagtututo ng mamamayan ay isang halimbawa ng malupit na kapangyarihan. Ang pagsasamantala sa kanilang kahinaan ay nagdudulot ng pagkakaligaw at pagkawala ng mga pangarap.
- Pagsasamantala: Sa harap ng pagsasamantala, ang mga salitang “abusado” at “sakim” ay nagiging malupit na salamin ng masalimuot na reyalidad. Ang pang-aapi sa kaalaman ay tila isang sakit na naglalakbay sa sistema ng lipunan.
- Pagtutol: Bagamat maraming nagtutol, ang boses ng mamamayan ay parang naipit sa mga pader ng kawalan ng katarungan. Ang pagsalubong sa kabanatang ito ay naglalaman ng mga tanong na tila walang kasagutan.
Sa paglalakbay ng Kabanata 12, Kaguruan.Com ang nag-aalab na pagsusuri ay nagbibigay liwanag sa lihim ng pambansang kamalian.
